Erekcja Bractwa św. Zofii przy kościele św. Marka w Krakowie nastąpiła w r. 1410. Był to okres wybitnego ożywienia działalności duszpasterskiej zakonu białych augustianów (Marków) w Małopolsce i jego misyjnego apostolatu na Litwie. Bractwo powołane „ku czci św. Zofii i Marii Panny” zostało otwarte dla chrześcijan płci obojga, wszelkiego wieku, stanu i majątku. W akcie erekcyjnym z r. 1410 wymienia się 17 osób. Strój konfratrów św. Zofii od początku nie uległ zmianie: na wzór marków nosili oni białe habity — opończe i takież długie szkaplerze oraz kaptury. Uroczyste kapy procesjonalne, według nakazu konstytucji 1626 r., miały naszyte insygnia św. Zofii.
Erygowana w r. 1542 kaplica bracka otrzymała wezwanie świętych: Leonarda, Mikołaja, Walentego, Antoniego, Anny i Zofii z córkam, ale od razu przyjęto dla niej nazwę kaplicy św. Zofii. Kult patronki, obok czci eucharystycznej, całkowicie zdominował życie bractwa. Natomiast kult św. Doroty, poświadczony w akcie z 1410 r., zniknął bezpowrotnie. Wzmiankowane „Formuły przyjęcia” gloryfikowały nieustanną opiekę i wstawiennictwo patronki. Pierwszym z obowiązków kultowych braci było odbycie spowiedzi i przyjęcie komunii w dzień św. Zofii, wiązało się to z programem odpustowym. Tego dnia odbywały się również zebrania walne z wyborami starszych Bractwa. Stałe obowiązki religijne braci i sióstr polegały na uczestnictwie na nabożeństwie brackim w trzecią niedzielę każdego miesiąca (niedziela bracka), z adoracją wystawionego Najświętszego Sakramentu, a w poniedziałek następny — na wysłuchaniu żałobnej mszy za dusze fundatorów i zmarłych konfratrów. Ponadto raz na tydzień — w niedzielę lub dowolny dzień — odmawiano 5 pacierzy na pamiątkę pięciu Ran Jezusa, a umiejący czytać — raz w miesiącu koronkę do Pana Jezusa, tj. 5 pozdrowień symbolu pięciu Ran Męki i 33 Ojcze Nasz, symbolizujące 33 lata misji Zbawiciela. Zlecenia te były wątkiem dewocji pasyjnej w życiu brackim, wynikającym również z przyjęcia uwarunkowanych tą modlitwą papieskich łask odpustowych.
W roku 1989, po 50 latach zawieszenia działalności, Bractwo się odrodziło. Współcześnie swoja nazwę interpretuje w duchu teologii sapiencjalnej, oddając się pod patronat Wcielonej Mądrości Bożej (Hagia Sofia), Jezusa Chrystusa Króla wszechświata oraz Stolicy Mądrości – Matki Bożej.
Wychodząc naprzeciw współczesnym potrzebom Kościoła, Bractwo przyjęło za cel posługę Chrystusowi obecnemu w Liturgii i Jego spotkaniu z ludźmi poprzez wspomaganie kapłanów w ich przekazie wiary dokonywanym w sakramentach chrześcijańskiego wtajemniczenia. W praktyce oznacza to, że Bracia i Siostry angażują się m.in. w służbę liturgiczną i katechumenat prowadzony przy kościele św. Marka.
Więcej informacji znajdziesz na stronie BRACTWO ŚW. ZOFII.
Możliwość oprowadzania po Giedroycianum (gdzie są zebrane pamiątki związane z osobą bł. Michała Giedroycia i Bractwem) i po kościele św. Marka Ewangelisty istnieje niemal w każdą niedzielę po Mszy św. o godz. 11.30. Wystarczy zgłosić to Mszy świętej w zakrystii.
